«Εφόσον μπορέσαμε να τον φέρουμε, όταν αυτό έμοιαζε απίθανο να συμβεί, γιατί να μην το επαναλάβουμε;». Η απορία σε μορφή αισιόδοξου μηνύματος για το μέλλον με το οποίο ο Ντάνιελ Ανχελίτσι συνόδευσε τη φυγή του Κάρλος Τέβες, επιβεβαιώνει πως άπαντες στην γειτονιά της La Boca αναμένουν ακόμα μία επιστροφή του λατρεμένου άσωτου υιού. Η πεποίθηση αυτή του προέδρου του club ενθαρρύνεται από δύο δεδομένα. Το ένα είναι η ρήτρα αποδέσμευσης υπό όρους στο συμβόλαιο του Απάτσι με τους Κινέζους και το άλλο ότι έχει σοβαρό πρόβλημα και βεβαρημένο παρελθόν νοσταλγίας μακριά από το Μπουένος Αϊρες, αλλά και μία σπάνια αίσθηση… κωλοτούμπας.
Το θέμα όμως με τον Τέβες δεν είναι το εάν θα γυρίσει στο «Μπομπονέρα» ή θα εξαντλήσει αυτό που υπέγραψε με την Shanghai Shenhua. Ο Καρλίτο θα λάβει έναν θησαυρό με αυτήν την μετακόμιση προς την Απω Ανατολή και τούτο προκάλεσε την ειρωνεία σε όλα τα Μέσα Κοινωνικής δικτύωσης του κόσμου. Ο λόγος που συνέβη αυτό, είναι ότι ο νεότερος εαυτός του Τέβες είχε φροντίσει να κράξει πολλάκις αυτό που ο ίδιος επέλεξε τώρα στα 32 του.
Παντού εμφανίστηκε εκείνη η ατάκα του για τα φράγκα και το τόπι. Πίσω στο 2010, όταν δεν περνούσε και τόσο καλά στο μουντό Μάντσεστερ, όπου φυσικά εισέπραττε έναν πακτωλό από την Σίτι. Τότε ήταν που ο 26χρονος Τέβες μάλωσε τους πιο πιτσιρικάδες: «Δεν θέλω να παίξω άλλο πια. Είμαι κουρασμένος από το ποδόσφαιρο (σ.σ.: ναι, είχε κουραστεί στα 26 του) και από αυτούς που δουλεύουν στο ποδόσφαιρο. Μιλάω σοβαρά. Το ποδόσφαιρο είναι μόνο για τα λεφτά και δεν μου αρέσει καθόλου. Είναι απαίσιο ότι τόσοι νέοι παίκτες δεν ενδιαφέρονται να κατακτήσουν τίτλους, αλλά νοιάζονται μόνο για τα χρήματα».
Φυσικά ήταν εύκολο για εκείνον να μιλάει με αυτόν τον απαξιωτικό τρόπο για τα φράγκα. Ο ίδιος έπαιρνε τότε 145.000 λίρες της εβδομάδα, θυμίζοντας με άσχημο τρόπο ότι ο μόνος τρόπος για να μην σκέφτεσαι τα χρήματα, είναι να έχεις πάρα πολλά. Σε αυτή την περίπτωση πραγματικά μπορεί και να μην σου αρέσει που οι πιο νεαροί θέλουν κι αυτοί να ζήσουν τη φανταχτερή, πλούσια ζωή σου.
Ο Τέβες υπήρξε πολύ φτωχό παιδί. Ανέκαθεν ήταν για τους Αργεντινούς άνθρωπος του λαού. Ταπεινός, άσχημος, με σοβαρό ατύχημα και εγκαύματα, μιλούσε πάντα για τα χρήματα που δεν φέρνουν την ευτυχία. Εκεί λοιπόν είναι που επικεντρώνεται η κριτική προς αυτόν. Εννοείται ότι κι εγώ κι εσύ και όλοι μας θα πηγαίναμε όχι στην Κίνα, αλλά στο Τουβαλού, εάν ήταν να πάρουμε 38 εκατ. ευρώ. Δεν γίνεται όμως να λες όλα τα παραπάνω, να κράζεις όλους τους άλλους και να μετακινείσαι από την Γιουνάιτεντ στην Σίτι των Αράβων. Να αφήνεις την αγαπημένη σου Μπόκα, για να φύγεις στην Κίνα. Και μάλιστα έχοντας παρατήσει κοτζάμ Γιούβε (σ.σ.: που σε άφησε να φύγεις τζάμπα), επειδή ήθελες να παίξεις πάλι κοντά στο σπίτι. Επειδή δεν άντεχες άλλο μακριά.
Θα μπορούσαμε επομένως, στην προκειμένη περίπτωση να συνοψίσουμε σε δύο παραμέτρους τόσο αυτό που επιλέγει ο Τέβες, όσο και το γιατί κακοφαίνεται εν μέρει σε όλους τους υπόλοιπους. Είναι βλέπετε περίεργη αυτή η σχέση αγάπης-μίσους που έχει ο άνθρωπος με το χρήμα. Είναι η αγάπη για τα χρήματα (Τέβες) και το μίσος για όσους βγάζουν τα περισσότερα (το δικό μας συναίσθημα). Τούτο ειδικά αυξάνεται σαν αίσθηση στις μέρες μας, όπου λόγω κρίσης, η συζήτηση για αυτό είναι καθημερινή, όπως και η αναζήτησή απλά για τα προς το ζην.
«Το χρήμα δεν αγοράζει την ευτυχία»
Βέβαια, καλά όλα αυτά, αλλά όπως πολύ σωστά έγραψε με απόλυτη γλαφυρότητα η ιταλική εφημερίδα «Tuttosport» και ταιριάζει τέλεια στην περίσταση: «Εάν ο Τέβες έμπαινε στην διαδικασία να διαβάσει αυτό το κείμενο, μέχρι να το τελειώσει θα είχε βγάλει κάτι λιγότερο από μισό χιλιάρικο». Αυτή λοιπόν είναι η μία πραγματικότητα. Η άλλη είναι ότι ο Αργεντινός αποτελεί μία από από αυτές τις περιπτώσεις ανθρώπων που ναι μεν φωνάζουν ότι θέλουν να ζήσουν σαν φτωχοί, μα φροντίζουν να το κάνουν με πολλά λεφτά…
Πηγή: gazzetta.gr
Πηγή: Daily-News.GR